Forum Chrześcijańskie :: Przegląd tematu - Historia (rozdz.9) Monarchia przed Piastami.

Piotr_ · Wysłany: Sob 19:26, 09 Gru 2017 Temat postu:

(temat do góry)

Piotr_ · Wysłany: Czw 20:30, 07 Gru 2017 Temat postu:

[uporządkowanie tekstu]

(streszczenia:)

Po śmierci Wandy, rządziło Polską Dwunastu Wojewodów. Według Prokosza rządy sprawowali przez dwadzieścia lat. Tak jak było za poprzednich rządów Dwunastu Wojewodów, prywata tej grupy doprowadziła do kryzysu.

Na zjeździe w Gnieźnie postanowiono zatem ponownie wybrać króla. Wybrano Leszka, jednego z tych właśnie dwunastu. Panował jako Leszek I. W kronikach wystepuje także jego drugie imię Przemysław. Podczas koronacji do ręki dano mu berło, na głowę czapkę Polaka. Rządy objął w 700 Roku Pańskim. Odzyskał wszystkie ziemie utracone podczas rządów Dwunastu Wojewodów.

Prokosz pisał: "Znak jego Rycerski, szczyt brunatnawy w polu czerwonem na chełmie pawi ogon mający. Na którym Szczycie, xiążęcym zostawszy, Przemysł Orła białego zażywać począł."

Jan Długosz pisał, że Leszek panował szczęśliwie kilka lat i skończył rządy z pomyślnością; nikt bowiem w tych czasach nie odważył się na ziemie Polskie jawnej wymierzać napaści, odkąd Węgrom i Morawcom tak ciężką zadał klęskę. Niestety, po jego śmierci, potomstwo jego nie zostało uznane za właściwe do sprawowania rządów.

Leszek II nazwiskiem Chytry. Roku Pańskiego 780, 6 października wybrany poprzez konkurs wyścigów konnych, w których oszukiwał, bo rozsypał pod rywalami gwoździe. Został pozbawiony tronu tego samego dnia.

Leszek III - (według Długosza Leszek II) pierwszy król polski, który podczas pokoju ćwiczył wojsko, do czego stworzył miejsce na gonitwy. Postać godna szacunku. Rządca sprawiedliwy i skromny, panował Polakom Leszek drugi przez lat wiele zwycięzko i szczęśliwie i w sędziwej starości życia dokonał w Roku Pańskim 800.

Leszek IV - (według Długosza Leszek III) zwany Walecznym, zaczął panować w 800 Roku Pańskim. Nowe krainy orężem swoim zdobył i do swego państwa przyłączył. Obronił słowiańską Pannonię od Greków i Italów. Z żony prawej jednego tylko miał syna, któremu było na imię Popiel. W starości złożył Sejm wielki w Gnieźnie. Podbite państwa rozdzielił pomiedzy 20 synów spłodzonych z różnymi żonami - w Roku Pańskim 814. Jan Długosz w swoich Rocznikach wymienia te miasta. Leszek IV zmarł w 824 roku.

Popiel I (Pompilius, Pompil) rozpoczął panowanie w Roku Pańskim 825. Był tchórzem i żarłokiem, przeniósł stolicę do Kruszwicy wedle swoich upodobań. Próżnował jakby nie był księciem. Żaden bohaterski czyn nie uświetnił jego panowania. Zmarł w 830 Roku Pańskim.

Popiel II w chwili śmierci ojca Popiela I miał 12 lat. Opiekowali sie nimi stryjowie, którzych otruł za namową saskiej księżnej Rychy. Rycha (Ryxa) zawróciła mu w głowie, co powodowało, że miała duże wpływy w Polsce, a poprzez jej osobę wpływy w Polsce miał jej rodzimy dwór saski.

Ciała otrutych stryjów zamiast być pochowane, wrzucono do jeziora Gopło. Z powodu rozkładu ciał rozmnożyły się myszy, z którymi Popiel nie mógł sobie poradzić i zagryziony przez nie zmarł w 840 Roku Pańskim. Jan Długosz wyjaśnił, że wielu dziejopisów traktowało to jako karę Bożą dla zabójcy, osobliwe i cudowne zdarzenie.

Popiel II porzucił obyczaje przodków. Po jego śmierci rozpoczęło się bezkrólewie, bo kolejne sejmy nie potrafiły wybrać nowego króla.

(źródła: pisma Jana Długosza i Prokosza)

Piotr_ · Wysłany: Czw 14:41, 07 Gru 2017 Temat postu:

Jan Długosz tak pisał o tych władcach:
(streszczenie:)

Leszek czyli Przemysław panował szczęśliwie lat kilka i skończył rządy z
pomyślnością; nikt bowiem temi czasy nie odważył się na ziemie Polskie jawnej
wymierzać napaści, odkąd Węgrom i Morawcom tak ciężką zadał klęskę.

Przemysław czyli Leszek nie zostawił żadnego potomka.

O Leszku Drugim:

Rządca sprawiedliwy i skromny, panował Polakom Leszek drugi przez lat wiele
zwycięzko i szczęśliwie, i w sędziwej dopiero starości życia dokonał.

Twierdza niektórzy, że ten Leszek w wojnie prowadzonej z cesarzem
Karolem Wielkim, zwyciężony zginął.

Długosz pisze, że wspominał o nim Marcin Gallus (Gallicus):

"że w roku 805 cesarz Karol wyprawił syna swego Karola do Polski, który spustoszywszy kraj cały, zabił Lecha, książęcia tej ziemi, a za powrotem zastał ojca w lesie Woszego, zabawiającego się łowami".

Polacy walczyli wtedy z postronnymi królami, lecz nie wiadomo dokładnie z jakimi, z powodu braku pism. Leszek zostawił Polakom dziedzica, syna jedynaka Leszka trzeciego.

O Leszku Trzecim

Nowe krainy orężem swoim zdobył i do swego państwa przyłączył. Obronił słowiańską Pannonię od Greków i Italów. Z żony prawej jednego tylko miał syna, któremu było na imię Popiel (Pompilius).

Leszek ustanowił Popiela głową królestwa.

Leszek miał też synów z innych związków. Wymienione są miasta (obecnie niemieckie), które ci synowie założyli.

Prawy syn jego Popiel, za zgodnym braci i wszystkich panów zezwoleniem, po śmierci ojca królem i jednowładcą Polski został uznany i ogłoszony.

Żaden czyn bohaterski nie uświetnił panowania Popiela.

Popiel młodszy

Popiel młodszy, po otrzymaniu władzy zaczął zbaczać z prawej drogi, porzucając obyczaje przodków. Nie pozwolił grzebać ciał pomarłych stryjów. Z trupów tych wyszły myszy i zjadły go. Była to Boża pomsta opisana w księgach wielu dziejopisów, jako osobliwsze i cudowne zdarzenie.

Piotr_ · Wysłany: Czw 14:35, 07 Gru 2017 Temat postu:

(streszczenia:)

Najstarszym synem Leszka IV był Popiel. Popiel I, według Prokosza Pompil I rozpoczął panowanie w Roku Pańskim 825. Był tchórzem i żarłokiem, przeniósł stolicę do Kruszwicy wedle swoich upodobań. Próżnował jakby nie był księciem. Zmarł w 830 Roku Pańskim.

Pompil II, według Prokosza, w chwili śmierci ojca Pompila I miał 12 lat. Opiekowali sie nimi stryjowie, którzych otruł za namową saskiej księżnej Rychy. Rycha (Ryxa) zawróciła mu w głowie, co powodowało, że to ona miała wpływy w Polsce.

Ciała otrutych stryjów zamiast być pochowane, wrzucono do jeziora Gopło. Z powodu rozkładu ciał rozmnożyły się myszy. Popiel nie mógł wygrać z ich oromnym naporem i było to karą Bożą dla zabójcy. Zagryziony zmarł w 840 Roku Pańskim.

Rozpoczęło się bezkrólewie, bo kolejne sejmy nie potrafiły wybrać nowego króla.

Piotr_

Historia (rozdz.9) Monarchia przed Piastami.

Po śmierci Wandy, rządziło Polską Dwunastu Wojewodów. Według Prokosza
Rządzili przez dwadzieścia lat. Ponownie ich prywata doprowadziła do kryzysu.

Na zjeździe w Gnieźnie postanowiono wybrać królem jedengo z wojewodów - Leszka. Leszek I (także Przemysław). Dali mu w ręke brło i czapkę Polaka na głowę. Rządy objął w 700 Roku Pańskim. Odzyskał wszytkie ziemie stracone podczas rządów Dwunastu Wojewodów.

Pisze Prokosz: "Znak jego Rycerski, szczyt brunatnawy w polu czerwonem na chełmie pawi ogon mający. Na którym Szczycie, xiążęcym zostawszy, Przemysł Orła białego zażywać począł." Jego potomstwo nie zostało uznane za właściwe do sprawowania rządów.

Leszek II nazwiskiem Chytry. Roku Pańskiego 780, 6 października wybrany w ramach wyścigów konnych, w których oszukiwał, bo rozsypał gwoździe. Został pozbawiony tronu tego samego dnia.

Leszek III - pierwszy król polski, który podczas pokoju ćwiczył wojsko, stworzył miejsce na gonitwy. Postać godna szacunku. Zmarł w Roku Pańskim 800 po dwudziestu latach panowania.

Leszek IV, według Prokosza zwany Walecznym, zaczął panować w 800 Roku Pańskim. W starości złożył Seym wielki w Gnieźnie. Podbite państwa rozdzielił pomiedzy 20 synów spłodzonych z różnymi żonami - w Roku Pańskim 814. Zmarł w 824 roku.