Forum Chrześcijańskie

Piotr_ · Gość

Historia (rozdz. 10) - Pierwsi Piastowie

(streszczenie:)

Według Prokosza, bezkrólewie i zamieszanie po śmierci Popiela II doprowadziło do głodu. Wtedy Opatrznosć Boża zadziałała, aby dać Polsce nowego króla.

Jan Długosz pisał o mieszkańcu Kruszwicy imieniem Piast. Mieszkał w wiejskiej chacie. Piastem zwany był z powodu wyglądu (podobieństwa do piasty koła, która jest gruba).

Za życia króla Popiela nieznani pielgrzymi przyszli do królewskiego zamku w Kruszwicy i poprosili o schronienie. Tam nie ugoszczono ich, pielgrzymi musieli znaleźć schronienie gdzie indziej. Ugościł ich ów Piast.

Miał on syna, który kończył właśnie siedem lat, więc zgodnie z ojczystą tradycją dziecko miało mieć postrzyżyny i nadane imię. Dwaj goście Piasta dokonali postrzyżyn syna i nadali mu imię Ziemowit.

Tego samego dnia znikli bez śladu. Prokosz pisał, że przedstawili się Piastowi jako Jan i Paweł. Długosz pisał, że mogli to być męczennicy Jan i Paweł, których święto obchodził kościół dnia dwudziestego szóstego Czerwca. Feliks Koneczny uważał ich za uczniów Metodego.

Prokosz pisał o niezwykłej gościnie u Piasta, podczas której przybywało jedzenia zamiast ubywać. To uznano za szczególny znak Bożej opatrzności. Kilka dni później pielgrzymi oznajmili Piastowi o tym, że zostanie wybrany na króla. Przepowiadają o przyszłym Królestwie Polskim.

Tylko Piast był wskazany jako godny panowania. Jan Długosz pisze, że "trudno wierzyć, z jakim zapałem wszyscy panowie i szlachta pokwapili się w przyznaniu mu tak wysokiej godności. Jakoż nazajutrz stawają licznie zgromadzeni na placu zwyczajnym, i Piasta jednomyślnie królem ogłaszają;"

Nie zważano na to, że był wieśniakiem, bez szlacheckiego pochodzenia. Był ubogi.

Rozpoczał panowanie 15 lipca Roku Pańskiego 842. Założono mu na głowe czapkę Polaka, do rąk dano mu jego berło i na szabli wielkiego Lecha składając ręce, wierność mu poprzysięgali.

Piast zmarł po długich latach mądrego i szczęśliwego panowania w Roku Pańskim 862, po wytępieniu wielu zdrożności, które od Popiela wzięły były początek. Bardziej za ojca niż za króla był uważany.

(źródło: pisma Jana Długosza i Prokosza )

Piotr_ · Gość

Ziemowit.

Po śmierci Piasta, za zgodą powszechną, syn jego Ziemowit został królem obrany. Ziemowit (według Prokosza: Ziemowidz) jedyny syn Piasta rozpoczął panowanie Roku Pańskiego 862. Zaprowadził porządek w wojsku, za co Polska powinna mu być wdzieczna. Prokosz szczegółowo pisał o jego zwycieskich walkach z naszymi sąsiadami, nieprzyjacielsko do Polski nastawionymi. Nie latami, lecz wojnami wyczerpany Ziemowit zmarł Roku Pańskiego 892.

Wrocisław.

Starszy syn Ziemowita Wrocisław panował tylko cztery lata (892-896), karty z opisem panowania są puste. Pisze o tym autor książki "Prokosz, Kronika Słowiańsko-Sarmacka." Janusz Bieszk, wyd 2017.

Leszek.

Młodszy syn Ziemowita, Leszek rozpoczął panowanie w 896 roku. Został uznany za króla, przydano mu tylko opiekę niektórych panów do czasu pełnoletności. Podobnie jak ojciec umarł wyczerpany pracami wojennymi. Zmarł w Roku Pańskim 921.

Ziemomysł.

Po długich latach panowania Leszka urodził mu się syn, którego przyjściem na świat ucieszony, nadał mu przy postrzyżynach imię Ziemomyśl, co znaczy myśl o ziemi, chcąc samem znaczeniem imienia wmówić w niego pilną baczność i staranie o ziemi Polskiej, do której zarządu przyszłego był przeznaczony.

Ziemomysł rozpoczął panowanie Roku Pańskiego 921. Troskał się zaś książę Ziemomyśl i ubolewał bardzo, że małżonka jego była przez długie lata niepłodna. Mniemał bowiem, że ród jego bezpotomnie wygaśnie. Ale Bóg opatrzny nad wszystkiemi, i błogosławiący cnotliwym, u którego żaden czyn dobry nie zostaje bez nagrody, odmienił wadę jej niepłodności, iż poczęła.

(źródło: pisma Jana Długosza i Prokosza)

Piotr_ · Gość

(temat do góry)